- napotykać
- napotykać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, napotykaćam, napotykaća, napotykaćają, napotykaćany {{/stl_8}}– napotkać {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIIa {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'spotkać kogoś lub coś przypadkowo; natykać się, natrafiać na kogoś lub na coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Napotkać sąsiadkę, znajomych. Napotykać utrudnienia, kłopoty. Usunąć napotkane przeszkody. Nacierające wojska napotykały zdecydowany opór. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zdarzać się, przytrafiać się komuś, stawać się jego udziałem': {{/stl_7}}{{stl_10}}W życiu napotykały go liczne niepowodzenia. Napotkała go z jej strony nieoczekiwana niechęć. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.